Boşluğa Sızan Çizgiler

Eskiden bir banka olarak kullanılan Irwin Konferans Merkezi’nin yanındaki açık alanda gerçekleştirilen proje, burada hali hazırda bulunan üç adet üst örtüyü de kullanarak mekanı yeniden canlandırmayı amaçlıyor. Bu amacını gerçekleştirirken ise modern bir tasarımı mevcut koşullar ve tarihi yapıyla uyumlu bir şekilde var etmek üzerine yoğunlaşıyor. Tüm bu verilen kararların hedeflediği ana şey ise pavyonun hem yeni bir mekan gibi hem de zaten hep oradaymış gibi hissettirmesini sağlamak.

Mimarın, Eero Saarinen’in işlerine odaklanan araştırmaları ve mevcut alan koşullarının analizi üç ana konsepte yoğunlaşılmasına neden olmuş: var olan örtülerin dikdörtgen bir hacim içinde birleşmesi, çerçeve içine oyulan boşluklar ve doluluğu sağlayan elemanların biraz “gevşek” yerleşimi ile doluluk-boşluk ilişkileri kurulması, kütle ve çerçeve için kontrast yaratan tektonik stratejiler geliştirilmesi.

Daha önceden bankanın araba servis noktaları olarak kullanılan üç örtünün vurguladığı geometrileri tamamlayarak yeni bir kamusal alan tanımlayan pavyon, farklı geçirgenlikte mekanlar yaratıyor. Oluşan mekanların sınırları arasındaki nüanslar hem kısmen özel hem de açık alanların oluşmasını sağlıyor. Hacimsel duvarlar ve girift sistemlerin birleşiminden oluşan yapısal bütün, mimarın çizgi-hacim ilişkilerine olan özel ilgisinden besleniyor. Örtü, duvarlar ve oturma alanları mekanın yerleştiği yer ve kullanıcı ile ilişkisini belirleyen ana elemanlara dönüşüyor.