11.08.2016
Kanatlı Raylar
Sene 1934. Şekip Akalın, Bayındır Bakanlığı’ndaki görevi kapsamında Ankara için bir tren garı tasarlamaya koyulur. Yeni cumhuriyetin ulaşım ağı olan demiryollarını kutsayan bir mabedin inşası için kolları sıvar. Avrupa gezileri onu Art Deco’ya ikna etmiş olsa gerek ki makine estetiği ile zanaat karması bu stil, TCDD’nin uçan kanatlı raylardan oluşan logosuyla bir araya gelerek bu fotoğraftaki görüntüyü meydana getirmiş. Akalın’ın o zamanlarki gelecek hayallerini, ülkesinden neler beklediğini, umutlarını tasavvur etmek pek de zor değil. Tasarladığı garın açılışının üzerinden 78 yıl geçtikten sonra tanık olduğu katliamın bu hayaller içinde yer almadığını düşünmek de.
İlgili İçerikler:
-
Sayılabilen Şeyler
Ancak, sayılabilen şeyleri sayıyorsun. Sadece gözlerinle görüyorsun. Sadece dokunarak sahip oluyorsun. Öyle ya, tüm güzel sözlerin; benim boğazımda düğümleniyor. Tüm önüme serdiklerin nakışlı örtülere değil; gri sis perdelerine benziyor gitgide.
-
Tarihin Zihin Haritası
Güneş kendi döngüsüyle her an farklı bir hikâye anlatıyor dokunduğu duvarda. Duvar, fiziksel bir sınır olmanın ötesine geçerek zamanın ve kültürün etkileşimlerini göz önüne seren bir zihin haritası oluyor adeta.
-
Kimsesizlerin Kimsesi Rönesans?
Tarihi binaların içinde günümüz insanı görmek, hızla alışılabilen bir şaşkınlık. Tarihi çevrelerde otobüsler, elektrik direkleri, trafik ışıkları görmeye de hızla gözümüz alışıyor.
-
Mimarlık Banyosu
D vitamini için haftada iki güneş banyosu, ilham için her gün biraz göz banyosu, yorgunluk için ayda bir köpük banyosu... Yüksek hızlı tren hatlarının kesiştiği, daha da hızlı uçakların geçtiği bu güvertede, her an kanatları altındakilere kanabilecek kadar uçarı...
-
İstanbul Modern, Yeni Müze Binasının Mimarı Renzo Piano’yu Ağırladı
-
Sokaktaki Bizans
Suriçi İstanbul'unda dolaşmanın belki de en güzel yanı, yürürken aniden karşınızda beliriveren, yapılı çevre içerisinde günlük yaşantıya göz kırpan Bizans mimarisi.
-
İstanbulSMD Mimarlık Günü’nü Scarpa ile Kutluyor
-
Kendi Halinde
Boğaza sırtını dönmüş bir kulübe, bir sığınak... Denizin betonla buluştuğu yerden bütün heybetiyle başkaldıran, adeta her şeye rağmen ben de buradayım diyen bir ağaç...
