29.11.2017
Müşterekliğin İzleri
Norveç’te gerçekleştirilen öğrenci yurdu projesi, esinlendiği yerel ve mimari referansları basit, modern çizgilerle günümüze taşırken odağına erişilebilir ve esnek kullanıma açık müşterek mekanları alıyor.
Norveç geleneksel tipolojisinde “tun” olarak adlandırılan, ortak bir avlu etrafında konumlanan öğrenci yurtları, yapı alanındaki gereksinimlere göre çeşitli biçimlerde yönlendirilmiş eş birimlerinden oluşuyor. Araziye genel anlamda müdahale edilmeyip her bir yapı birimine ulaşılabilir birer giriş sağlanan projede yapılar ikişer kişilik beş yatak odası, içinde mutfağın ve oturma alanının da bulunduğu bir ortak alan ve bir banyodan oluşuyor. Bu ortak odaların her biri ise avluya yönlendirilmiş.
Güney ve batıdaki yurtların Stangelandet kırsalına, kuzeydoğudakilerin ise Van Kirke Kilisesi’ne bakan yatak odalarının her birinin esnek plana sahip oluşu, iç mekanın kullanıcının ihtiyaçlarına göre değiştirilmesini sağlıyor. Böylece tekerlekli sandalye kullanıcılarının da mekan kullanımı rahat ve olanaklı kılınmış oluyor. Yürüme yollarındaki kılavuz çizgiler ve dokunsal uyarı alanları ile görme engelli kişiler için yönlendirme yapılması hedeflenirken trafik güvenliği de öğrenci yurtlarının girişi ile okul arasındaki yolun aynı şekilde dokunsal olarak işaretlenmesiyle sağlanıyor.
Yeşil avluya bakan ortak alanlarda bulunan merdivenin yanındaki boşlukta, öğrencilerin okuma yapabilecekleri veya telefonda konuşabilecekleri küçük bir özel alan yaratılmış. Bu yönüyle merdivenin özel ve ortak mekanlar ile içerisi ve dışarısı arasında ilişki kurması hedeflenmiş. Aynı zamanda yapının formu için de belirleyici bir unsur olan merdiven kulesindeki tepe ışıklığı sayesinde, mekanın içine yoğun güneş ışığı alınması sağlanmış.
Pasif ev standartlarına göre tasarlanan ve oldukça kompakt bir plana sahip olan yapılar bu özelliğiyle mekandan, enerjiden ve ekonomik yönden tasarruf sağlıyor. Sahip oldukları dar cephe yüzeyiyle ise cepheden kaybedilecek ısı mümkün oldukça aza indirilmiş oluyor. Pencerelerin oldukça düşük bir ısı geçirgenlik katsayısına sahip olduğu projede kuzey cephesi dışındaki cephelerdeki pencere camları aynı zamanda güneş ısısı yakalayıcı olarak çalışıyor.
Merdiven boşluğunun yüksekliği, binayı soğutmak için baca etkisi sağlarken üzerinde bulunan tepe penceresi, binanın çekirdeğine gün ışığı sağlayıp aynı zamanda mekandaki fazla ısının da dışarı atılmasını mümkün kılıyor. Merdiven boşluğunun güney yöne bakan cephesindeki 6 m2’lik güneş paneli sayesinde ise okul, kantin ve öğrenci konutlarının ihtiyacı olan sıcak su üretilebiliyor.
Yapıda kullanılan beton yapım zamanından tasarruf sağlarken iç duvarlarda kullanılan masif ahşap sayesinde iç iklimin dengelenmesi hedeflenmiş. Dış yalıtımlı ve iç oluklu masif ahşap çatıya sahip yapının cephesindeki ladin kaplama demir sülfat ile işlenerek yapımının üzerinden geçen zamanın izlerini patina yoluyla taşıması planlanmış.
