Ortak Değerler Pazarı

Meksika kenti ile körfez arasında yer alan bölgede, küçük bir yerleşim olan Tlaxco’nun 2015 yılında ulusal ölçekli, turizme dayalı ekonomiyi geliştirmeyi amaçlayan Pueblos Magicos (Büyülü Kentler) programına dahil edilmesi sonucu üretilen proje, yerel yönetim desteğiyle gerçekleştirilmiş. Program kapsamında Vrtical ekibi, yerleşim için katılımcı bir kentsel gelişim planı tasarlanmış ve pazar yapısı bu planın inşa edilmiş ilk ürünü olma özelliği taşıyor.

Kapının genel görüntüsü

Kamusal koridor olarak işleyen ara mekan

Pazara girişi sağlayan ahşap kapılar

Pazara erişim

Pazarın giriş alanı

L biçimli mekanın kollarının kesişim noktası

Mekanın kullanımı

Çatı strüktürü

L'nin uzun kolunda bulunan açık alan

Tezgahların kullanımı

L'nin uzun kolunda tezgah düzeni

Proje sürecinde, yapısal niteliklerin yanı sıra pazarın yönetim biçimi de içkin bir unsur olarak ele alınmış. Mümkün olduğunca açık ve içerici bir biçimde kurgulanmış mekanın çevre bölgelerden gelen sanatçılar, esnaflar ve zanaatkarların da ortaklığında merkezsiz bir tür yönetim modeliyle yürütülmesi önerilmiş. Bu yaklaşımla, turizmi hareketlendirmenin yanı sıra bölge sakinleriyle iletişimin güçlendirilmesi yoluyla yapının kamusal bir alana dönüşeceği öngörülmüş. Bu öngörü, tasarıma dair kararlarda da etkisini gösteriyor.

Özgün işlevi yine pazar olan ancak artık kullanılmayan bir yapının mevcut temel ve duvarlarının elden geçirildiği proje, L biçiminde iki ana koridor ve bir dış koridor ile kurgulanmış. Bir cephesinde metal çerçeveler ve geniş pencerelerin, diğer cephesinde dönen kapılar ve kemerlerin kullanıldığı uzun kol, tezgahların yerleşeceği alan olarak işlerken kısa koridor pazarın giriş alanını tanımlıyor. Mekana yapılan tüm müdahalelerde tarihi ve mimari kimlik göz önünde bulundurulmuş; özellikle ahşap kullanımı ve çatı tasarımı bu yaklaşımla yakından ilişkili olarak yerel mimariden izler taşıyor.

Plan

Aksonometrik perspektif

Boy kesit

Görünüş

En kesit

Pazar hem mimari dili hem de işleviyle bölge ve bölge sakinleriyle iletişim içinde olan iki yönlü bir arayüz olarak işliyor. Bu bağlamda, dış cepheye eklenen cidar aracılığıyla bir ara mekan -kamusal koridor- yaratılarak kamusal ile özel alan arasındaki ayrım bulanıklaştırılmaya çalışılmış. İç mekanda ise bu yaklaşım oldukça yalın, yalnızca pencere ve elden geçirilmiş taş duvar parçalarıyla bölünmüş beyaza boyalı duvarlarla destekleniyor; böylece duvarlar doğası gereği renkli tezgahlar için bir arka plana dönüşüyor.