PUPA 3.0 Atölye Yürütücülüğü için Açık Çağrı

İki yıldır atık malzemelerin kullanıldığı birebir uygulamalarla gerçekleşen serinin bu seneki teması Çöp. Tüm dönem boyunca fakülte ve çevre firmalarda biriktirilen atık malzemelerin kampüs içinde yerinde/yeniden üretimlere dönüşeceği serinin tema metnini aşağıda bulabilir, bireysel ya da ekip halinde yapılabilecek başvuru için forma buradan ulaşabilirsiniz. Başvuru için son tarih ise 30 Nisan.

PUPA 3.0 | ÇÖP

ÇÖP, işlevini kaybeden, işe yaramaz, pis ya da zararlı olduğu için atılması gereken ve hiçbir şekilde kazanımı veya geri dönüşümü mümkün olmayan, kullanılamayacak durumda olan ATIK malzemelerin tümüdür.

Teknolojik gelişmeler, hızlı nüfus artışı, üretim ve tüketim alışkanlıklarının günden güne değişmesi gibi tehlike yaratıcı meselelerin sonucunda doğal kaynaklar hızla tükenmektedir ve doğaya bırakılan ÇÖP (işe yaramaz, geri dönüştürülemez atık) miktarı da hızla artmaktadır. Yüz ölçümünün sonlu olduğunu çoğu zaman hatırlayamadığımız dünya üzerinde hızla yayılan ÇÖP izleri (bknz: The Great Pasific Garbage Patch) dünyanın yok edilemeyecek atık üretmek için sonlu bir kara parçası olduğunun en büyük kanıtı değil midir?

Sonsuz çöp miktarının her türlü formunda; sonsuz değer, anlam ve potansiyel bulmak için kendisinin yeni kullanışlılık aralıklarını keşfedebilir miyiz?

Var olanları kucaklayanların ve sürekliliği sağlama zorluğuyla karşı karşıya kalanların; kendilerini var edenlere yeniden şekil vermek için bu aşırı üretilen ve tüketilen gerçeklikte, dünyadaki rolleri nedir? Dünyanın sürekli yenisini üretmek yerine, geçmişteki ve şimdikideki kendi israfından ve kendi terk edilmiş potansiyelinden, kendisinin üzerine gelecek için yeniden potansiyeller inşa etmek mümkün müdür?

Bir nesnenin işlevinin düşüncesi, öznenin zihninde bilinçsizce alışılagelmişliklerin sonucunda yer etmiş durumdadır. Alışılagelmiş işlev tanımları nesnenin potansiyelinin görülebilirliğini çoğu zaman engeller ve işlev tanımının zihninde bulunduğu özne ile ilişkisinde tanımının ötesine geçmekte zorluk çeker. Bu tanımların fosilleşmesi ve kendi kabuğunu kıramaması sonucu, nesne tanımından farklı bir duruma bozunduğunda özne için işe yaramaz hale gelir. Yani mesela bir şemsiye düşünün; şemsiyenin en bilindik işlevi yağmurdan korumaktır ve bu yüzden şemsiyeler belli boyutlarda kumaşlara sahiptir. Bir fırtına sonucu kumaş onarılamayacak duruma geldiği zaman şemsiye en bilindik tanımına cevap veremez duruma gelir. Bu durumda şemsiye hala şemsiye midir ya da kumaş hala yağmurdan korumak için kullanılan bir kumaş mıdır? Böylelikle işlevini yitiren, işe yaramaz hale gelen nesne, ÇÖP, zihinde bilinçsizce yer eden alışılagelmiş durumlardan kurtularak öznenin zihninde yer eden kavramını şeyleştirir ve tanımın ötesine geçmeyi kolaylaştırarak nesnenin sonsuz üretim ve yeniden kullanılma potansiyelini sunar. Böylece artık şeyleşen nesnenin alışılagelmiş herhangi bir tanımı yoktur ve öznenin süzgecinden geçerek her şeyleşebilmeye açık hale gelir.

PUPA 3.0 | ÇÖP , dünyadaki üretim ve tüketim çılgınlığından elimizde kalanlara dikkat çekerek her şeyleşebilme diyaloglarını üretmek üzere geleceği ele almak için geçmiş ve şimdinin var olanlarının potansiyellerini sorgulamaktadır ve geleceğin var olacaklarını kurgulamaktadır.