Nurbin Paker moderatörlüğündeki Stüdyodan Notlar'ın bu ayki ve son yazısında Deniz Aslan, stüdyoda mimari kritiğin önemini, mimarinin ve mimarın oluşumundaki rolünü masaya yatırıyor.
Stüdyodan Notlar'da bu ay Özgür Bingöl, düşey atölye deneyimlerinden yola çıkarak tasarım sürecinin aşamalarını masaya yatırıyor.
Stüdyodan Notlar'da bu ay Ayşen Ciravoğlu, sürdürülebilirliği tasarım stüdyolarında ters köşeden ele almaya çalışırken karşılaşılan zorlukları kaleme aldı.
Stüdyodan Notlar'ın bu ayki konuğu Burak Altınışık, niteliksel ve niceliksel özellikleri üzerinden eskizin nasıl bir düşünme aracı olabileceğini araştırıyor.
Stüdyodan Notlar'da bu ay Haluk Zelef modern mimarlık mirasının ve yerel uygulamalarını yerinde görüp deneyimlemenin tasarım stüdyosuna katabileceklerini kaleme aldı.
Stüdyodan Notlar'da bu ay Ayşe Şentürer İTÜ mimari tasarım stüdyosu ekolünü tasarım ekseni, stüdyo çeşitliliği ve seçim özgürlüğü üzerinden değerlendiriyor.
Stüdyodan Notlar'da bu ay Sedef Doğaner ve Şebnem Önal Hoşkara ABD Ulusal Mimarlık Akreditasyon Kurulu NAAB'nin yakın zamanda geçirdiği değişime ve mesleğin dönüşümüne paralel olarak mimarlık eğitiminin nasıl evrilebileceğini kaleme aldılar.
Stüdyodan Notlar'ın yeni yazısında Sevgi Türkkan, uzaktan eğitimle birlikte yeniden üretilen mimarlık eğitimi yaklaşımlarını ortaya seriyor.
Stüdyodan Notlar'da bu ay Nizam Onur Sönmez ve Aslıhan Şenel, farklı hoca tipleri, öğrenci beklentileri ve idari çerçeveleriyle stüdyoyu bir ortam olarak ele alıyorlar.
Stüdyodan Notlar'ın bu ayki konuğu Senem Doyduk, çeperdeki mimarlık okullarının görünmezliğini kaleme aldı.
Stüdyodan Notlar'ın bu ayki konuğu Deniz Güner, yeni koronavirüs salgını ile mimarlık eğitiminde “istisna”nın normatif hale gelişini kaleme aldı.
Yaşam boyu öğrenmenin bu denli yoğun olduğu günümüzde proje stüdyosunun mesleğin icrasına mı yoksa hayalgücünün genişletilmesine mi odaklanması tartışması hala anlamlı mı?
Stüdyo kültüründen beklentileri ve bunun eğitim ortamının dönüşümüne yansımalarını ABD ve Türkiye üzerinden ele alan Sanem Ersine Masatlıoğlu, yaşam boyu öğrenim içinde mimarlık eğitiminin konumunu sorguluyor.
Mimarlık alanında “büyük veri” kullanımı, tasarım nesnesinin (inşa olsun ya da olmasın) veri formunda kodlanmasıdır. Bu veri, mimari bir biçimin üretilmesi için hesaplama araçları ile işlenerek kullanılabilecek formlarda olabileceği gibi; inşa olacak tasarımın, geometrik gösterimine ek yapı bileşenlerinin fiziksel niteliklerini taşıyan bilgi depoları şeklinde de (bilgi modelleme) olabilir.