16.08.2017
16. Venedik Mimarlık Bienali Türkiye Pavyonu İçin İkinci Aşamaya Seçilen Projeler Belli Oldu
Venedik Bienali Uluslararası Mimarlık Sergisi’nin 16’ncısı, 26 Mayıs-25 Kasım 2018 tarihleri arasında gerçekleştirilecek. İstanbul Kültür Sanat Vakfı’nın koordinasyonunu yürüttüğü Türkiye Pavyonu’nda yer alacak sergi için yapılan açık çağrı başvuruları 4 Ağustos 2017’de sona erdi. Türkiye Pavyonu Seçici Kurul üyeleri açık çağrı duyurusuna başvuran otuz bir proje arasından üç projeyi ikinci aşamaya seçti.
İkinci aşamaya seçilen proje ve başvuru sahipleri:
Gece Vardiyası - Kerem Piker
Karantina - Cem Sorguç, Süreyyya Evren, Burak Delier, Mustafa Erdem Özler
Yüzer ev - Sevince Bayrak, Oral Göktaş, Danışmanlar: Emre Otay, Mark West
İlgili İçerikler:
-
İstanbul Bienali'nden Sanatçı ve Araştırmacılara Çağrı
-
Şehir Hepimizin 84. Bölüm: Birlikte Yaşamak: Kültürel Çoğulculuğu Sanat Yoluyla Geliştirmek
-
Sosyal Konutun İtibarı
Mimarlığının insan ile kurduğu ilişkiyi anlatması bakımından her örnek özgün ve değerli. Ancak sosyal konutun yaşamımızdaki yeri daha gündelik, akışkan ve sürekli bir gerçeklik olarak ağırlık kazanıyor.
-
Mekanın Potansiyeline Dair Arayışlar
Son derece geniş anlamlar içerebilen açık uçlu Serbest Mekan temasının mimarlık dünyasına bir bütün olarak katkılarının ne olacağını zaman içinde göreceğiz.
-
Ortaklaşa Çalışma ve Diyalog Süreçleri
Serbest mekan kavramı ile alanları bölen, uyruk ve vatandaşlık tanımlarıyla erişimi kısıtlayan “sınır” kavramından daha güçlü çelişen bir imge yok.
-
Durağanın İçindeki Dinamik Aralıklar
Ana sergiyi tek kelimeyle özetlemek gerekseydi sanırım bu kelime “bulanıklık” olurdu. Bulanıklığın esas kaynağı ise bienalin teması.
-
Cité Internationale Des Arts Türkiye Atölyesi 2019 Yılı Konuk Sanatçılarını Bekliyor
-
Sıkıntı Yok!
Bir önceki mimarlık bienali, mimarlığın toplumsal yönlerine odaklanıyordu ve hatta eylem ve etkileşim alanının sınırlarını genişletiyor, keşif yapacak ve denenecek yeni alanlar sunuyordu. Bu yılki versiyon, mimarlar olarak dünyayı daha iyi yapmada çok uğraşıp da başarısız olmuşuz, bu nedenle de bir tür umutsuzlukla yeniden disiplini kendi alanı içine kapatmalıyız hissini veriyor.
