Heykelsi Kavrayış

Gustav Gull tarafından 1898 yılında Zürih'te tasarlanan İsviçre Ulusal Müzesi, bünyesine eklemlenen yeni kanat ile alanını ve kapsamını genişletiyor. Yolları ve ağaçları kendine katarak Platzspitz Parkı’nın olduğu tarafa yerleşen yapı, mevcut mimari bağlamın bazı özelliklerini tasarımına katarak şekilleniyor. Proje, eski bina olmadan anlamını bulamayacak ancak şüphe götürmez şekilde modern bir yapı yaratmaya odaklanıyor.

Vaziyet planı

Zemin kat planı

1. kat planı

2. kat planı

Kesit

Kesit

Yeni ve eski yapılar doğrudan birbirine bağlanarak mimari ve kentsel bir bütünlük oluştururken, tarihi ve modern yapı elemanları da başarılı bir şekilde karşı karşıya geliyor. Alana, ana müze binasının U formunu tamamlayacak şekilde yerleşen heykelsi yapının 80 santimetre kalınlığındaki hafif beton duvarları, mevcut binanın taş mimarisi ve cephesiyle ilişkilenerek uyum içinde bir süreklilik sağlıyor. Tarihi müzenin karakteristik çatı görünümü ise yeni yapının kırıklarla okunan hacimsel temasını belirlemiş.

Yapıların yerleşimi eski ve yeni bölümler arasında kesintisiz dolaşım sağlıyor. Ek yapı; esnek sergi alanları, kütüphane ve kamusal etkinliklerde kullanılabilecek geniş bir oditoryumdan oluşuyor. Mekanlar; çeşitli sergi ve sunum biçimlerine açık, hem geleneksel hem de deneysel müze alanları sunması niyetiyle tasarlanmış. İç mekanda baskın hissedilen beton ve tavana muhafazasız halde yerleşen teknik ekipman ile birlikte neredeyse endüstriyel bir atmosfere sahip. Cilalanmış beton zemin ise eski binanın dekoratif terrazzo zeminlerinin modern bir yorumu niteliğinde.

Ek yapı bir köprü gibi altında açıklık bırakarak geçiyor ve böylece yeni oluşan iç avlu ile parkın birbirine bağlanmasını sağlıyor. Kütleyi şekillendiren bu açıklık iç mekana ise heykelsi bir etki bırakan merdivenler olarak yansıyor. Ana sergi alanına yönlendiren bu basamaklar aynı zamanda oditoryumun tribünlerine dönüşüyor.