Küçük Ölçekle Başkaldırmak

“Gergedanı yenmeye muktedir tek hayvan sivrisinektir. Bir sivrisinek bulutudur daha doğrusu.”

Şilili ekonomist Manfred Max-Neef’in bu sözünün grafiğiyle başlıyor Maria Giuseppina Grasso Cannizzo’nun Giardini’deki ana sergide yer alan videosu. Kocaman bir gergedanın sivrisineklerin saldırısıyla yere devrilişine tanık oluyorsunuz. Ardından ekranda bir yazı beliriyor: “Küçüklük”

Gergedan bir kapitalizm metaforu: Büyük, sabırsız, her şeyi önüne katıp darmadağın eden yıkıcı güç. Onu yenmek için tek çare ise, dikkatini çekmeyecek kadar küçük olmak ve bir aradalıkla gelen gücü kullanmak.

fotoğraflar: francesco galli
fcn single family house, noto italia / fotoğraf: armin linke

Videonun çevresinde her biri çeşitli boyutlarda parçaların oluşturduğu dört perde-duvar var. Bu parçalar, Canizzo’nun küçük ölçekli işlerini taşıyor; analizleri, planları, fotoğrafları vs. buralarda. Duvarların arasında kalan zeminde ise yine bir plan var. Bilindik süreç, sergide canlandırılmış sanki: Mekan üretmenin aracıları -planlar, kesitler, detaylar vs.- kelime anlamıyla bir araya gelerek mekanı kurmuş.

Mimarlığın büyük pazar güçlerinin etkisi altına girdikçe kaliteli yaşam çevreleri üretmesinin imkansızlaştığını düşünen mimar, küçük ölçekli işlerin mimarlığın kayıp onurunu işaret ettiğini söylüyor. Çoğu Sicilya’da üretilmiş projeler de bu doğrultuda: Herhangi bir trendi takip etmiyor; özgün, yerine ve yaşama dair basit göstergeler arayışında.

Bu iş, şunu düşündürüyor: Mimarın yaratıcılığına izin veren, kontrolü kendinde tutmasına olanak sağlayan küçük ölçek, yapılı çevrenin de kalitesini yükselterek, vasatlık ve banalliğin önünü kesmeye yarayabilir. Belki de tıpkı küçük kağıt parçalarından oluşturulmuş duvarlar gibi, gezegende kendi küçük ölçekli işlerini yapan birçok mimar birikir ve şehrin üstünde söz sahibi olan açgözlü güçlere karşı sivrisinek rolü üstlenirler.

Etiketler:

İlgili İçerikler: