Mekanı Yeniden Düşünmek
Portekizli mimar Ana Frois, çizimlerinde kullandığı malzemeleriyle izleyiciye yeni bir mimari dünya sunuyor. Çocuksu bir tarzda ele aldığı illüstrasyon çalışmaları, kimi zaman Louise Bourgeois’in çizimlerini hatırlatıyor. Frois’in illüstrasyon serisi, küçük ölçekli yaşam alanları üzerine geliştirdiği tez çalışmasının bir uzantısı aslında. Henry David Thoreau’nun 1854 yılında kaleme aldığı, ormandaki bir klübede yaşayan Walden adlı baş kahramanın evi, Valerio Olgiati’nin 2007 yılında bir müzisyen için tasarladığı konut ve Absalon tasarımı hücre de Frois’in çizimlerine konu olmuş. Sanatçı çalışmalarında yoğun olarak şehirleri ve konutları ele almış. Mekanla kullanıcı arasındaki ilişkiyi basit çizgilerle yansıttığı illüstrasyonlarında bitkileri ve insanları karşılaştırıyor; tek bir insanın paylaştığı mekanı çok sayıda bitkinin paylaşabildiğini vurguluyor.
İlgili İçerikler:
-
Ölçülebilirliği Aşan Yaşanan Mekân
Goethe’nin yaşamı yükselten mimarlık tanımıyla başlayalım bu yazımıza… Onun bu tanımında, mimarlık ancak ve ancak tüm duygulara seslenebildiğinde yaşamı yükseltebilen bir değer kazanmaktadır! Nasıl mı?
-
Günümüz Kenti İçin Bir Manifesto Denemesi: Köpük Kent
Kentin bütünü ve onu oluşturan yapılı çevreye dair konular, kullanıcısıyla birlikte bir anlam kazanır, zamanla değişir, dönüşür ve birbirlerini tekrar tekrar üretirler. Bu anlamda yapılı çevre her zaman sosyo mekansal çerçeveden bakılması olanaklı ve zorunlu bir mecradır.
-
Cumhuriyetin 100. Yılında Yeninin Eskizi [Eskizin Yenisi] Öğrenci Eskiz Yarışması Sonuçlandı
-
Cumhuriyetin 100. Yılında Yeninin Eskizi [Eskizin Yenisi] Öğrenci Eskiz Yarışması
-
Gram Mekan
-
Mimarlık Öğrencisinin Harcamaları
-
Eskiz ve Birimi Çizgiye Dair Kavramsallaştırma Denemesi Notları
Stüdyodan Notlar'ın bu ayki konuğu Burak Altınışık, niteliksel ve niceliksel özellikleri üzerinden eskizin nasıl bir düşünme aracı olabileceğini araştırıyor.
-
Sahne Algısını Ters Yüz Etmek