Zorunlu Ekler

Eğitim yapılarını yeniden düşünmenin bir aracı olarak görülen genişletme projesi, kent ile kullanıcı arasında bir eşik mekan üretmeyi hedefliyor.

Arjantin’de, bir ikincil eğitim (ülkenin eğitim sistemine göre zorunlu 12 yıllık eğitimin 12-17 yaşları arası öğrencilere verilen bölümü) yapısını genişletme projesinin tasarımı, okulun günümüzdeki anlamını yeniden düşünmenin zaruri olduğu fikriyle başlamış.

Mekanın asla nötr olmadığı ve her daim eğittiğinden hareket eden ekibe göre okul yapıları sadece uzun ömürlü olmak üzere tasarlandıkları için değil aynı zamanda en az yüz yıldır süregelen ve kitle eğitimi bağlamında politik, eğitim biçimi anlamında didaktik bir model içermesi nedeniyle de zamanın getirdiklerine direniyor. Hijyen koşullarına uygun olan, içindeki bireylerin sabit dağılımı ve gözlenebilirliğini sağlamak üzere kesin olarak sınırları belirlenmiş ve herkesi, aynı şekilde, aynı anda eğitmek olarak açıklanan eşzamanlı eğitimi düstur edinmiş yapılar bu anlamda, erken 20. yüzyılda dönemin mimari öğretilerine göre biçim kazanmış. Dolayısıyla bugün hem eğitim sisteminde yeni modeller üzerine denemeler hem de gelmekte olan nesillerin belirli özelliklerinin değişmesi bu mekanları yeniden düşünmeyi zorunlu kılıyor.

Okulu, içinde bulunduğu kentsel alanın bir parçası, öğrenme ve yaşam arasında bir eşik olarak tanımlayan ekibin müdahelesi de bu nitelikte bir avlu ve üst katta yeni koridor tasarımını içeriyor. Avlu ile kent ilişkisini güçlendirmek; bir pasaj, ilişki-geçiş alanı olarak düşünülmüş yeni katta ise sınıfların bilindik kurgusunun dışına çıkabilmesini desteklemek amaçlanmış. Kullanılan malzeme ve renk paleti de yalınlık, yaratıcılık ve odaklanma gözetilerek tercih edilirken cepheler ise dışarıyla kontrollü bir iletişimi mümkün kılacak şekilde tasarlanmış.

Etiketler: