Ürkütücü Bir Mimarlık Masalı

Öldükten yıllar sonra diriltilip, bıraktığından çok farklı bir kentte yeniden var olmaya çalışan bir mimarın fütüristik hikayesi… Seattle, Amerika merkezli ofis Olson Kundig Architects tarafından üretilen ve görselleştirilen mimarlık masalı, online mimarlık platformu Blank Space’in düzenlediği yarışmada birinci seçildi.

görseller: olson kundig architects

“5. Cepheye Hoşgeldiniz” başlığı ile düzenlenen mimari masal yarışmasının konseptine göre katılımcılardan kurgusal bir hikaye yazmaları ve bunu görsellerle ifade etmeleri istendi. Ofis direktörü Alan Maskin tarafından yönetilen ve Jerome Tryon, Kevin Scott, Gabriela Frank ve Katie Miller’dan oluşan bir ekip tarafından üretilen hikaye, ofisin, “şehrin genel anlamda ihmal edilen katmanları” olan çatı alanlarına olan ilgisi üzerinden şekilleniyor. Maskin, uygulama ve tasarım projelerine eklenen öyküleme filtresinin tasarım fikirlerine farklı bir açıdan bakma ve eleştirme yöntemine dönüştüğünü belirtiyor.

Hikaye şöyle gelişiyor:

Kalp krizinden ölen erkek bir mimarın bedeni, Al-Cryo Yaşam Uzatma Kurumu’na gönderiliyor ve burada bedeninden ayrılan başı gelecekte diriltilmek üzere donduruluyor. Aradan onlarca yıl geçtikten sonra hayata geri döndürülen baş, yeni bir bedene ekleniyor. Hiçbir yakınıyla bağlantısı olmayan mimar, yeni hayatı için geleceğin Seattle’ına yerleştiriliyor. Giyecek ve yemek kuponları gibi temel birkaç eşyasını taşıdığı bir valizi olan mimar, gölgelerin karanlığına teslim olmuş şehirde hareket etmesini kolaylaştırması için ona verilen bir arttırılmış gerçeklik başlığı giyiyor. İstediği zaman istediği şeyi yapabiliyor, kimse ona çalışmasını söylemiyor. Sadece mimar bir şey yapmak istediği zaman başlığı o konuda kendisini yönlendiriyor.

Şehirde mimarın aşina olduğu bazı yapılar hala duruyor, eskiden çalıştığı mimarlık ofisinin binası gibi. Ancak yapı dikey bir çiftliğe dönüştürülmüş ve cephesindeki taşıyıcılar gölgelerin içinden yukarı, gün ışığına doğru saksılar taşıyıp geri dönüyor. Mimarın bir bina tepesinde çıktığında gördüğü şehrin yeni pastoral dokusu bahsedilen 5. cepheyi oluşturuyor. Teknolojik başlığın rehberliğinde, mimar yeni topraklarını tanıyor ve tarladan yiyecek toplamak gibi yeni görevlerini yerine getiriyor. Karanlıktan hiçbir zaman kurtulamayan, havanın hep soğuk olduğu, çocukların ya da okulların olmadığı bu distopyada yaşamak isteyip istemediği üzerine çok düşünüyor. Bütün çiftçilerin yaşlı kafaları ve genç bedenleri olduğunu görüyor; yani ebediyen geri dönmeye devam eden bir iş gücü. Başkaları tarafından verilen bir kararla geri döndürülmenin adı artık özgürlük olmuyor. Mimar en sonunda intihar ediyor.

Hikayenin tamamını blankspaceproject.com adresinden okuyabilirsiniz.

Etiketler: