Zürih’te Açan Ebegümeci

Gerilla bahçıvan Maurice Maggi’nin hikayesi 1980’lerde başlıyor. Kendi jenerasyonu, öfkesini atmak için o dönemde oldukça meşhur olan Punk gruplarına katılırken Maggi, otoriteyi protesto etmek için başka yollar arıyordu. Öfkeli sözler ve yapıştırmalar yerine çantasını çiçek tohumlarıyla doldurarak sokağa çıkmayı tercih etmiş. En çok ektiği ebegümeci de onun bir simgesi haline gelmiş.

fotoğraf: heiko ostendorf

fotoğraflar: maurice maggi

İlk tohumlarını Zürih sokaklarına ektiğinde bir anda her yerde kırmızı ve mor renkli ebegümeci türleri çıkıyor. Maggi, ebegümecinin dayanıklı olduğunu, bir metreye kadar dahi toprak altında da olsa her yıl Mayıs ayından Ekim ayına kadar çiçek açacağını biliyordu. Üç metreye kadar uzayan boylarıyla çiçekler, en dalgın yolcuların bile dikkatini çekiyordu. Ne var ki, Haziran ayında çiçeklerin daha da görünür olmasıyla birlikte durum şehir otoritelerinin dikkatini çekiyor ve Zürih’teki kamu çalışanı bahçıvanlar, bu çiçekleri kesmeye başlıyor.

Bunun üzerine de Maggi ve destekçileri sosyal medya üzerinden örgütlenerek yerel yönetimin üzerinde baskı kurmaya başlamış. Uzun süren baskılar sonucunda da yönetim, 2013 yılının bahar aylarında politikasını değiştirmeye karar veriyor: Öyle ki Maggi’nin çiçekleri kesilmek bir yana kamu çalışanı bahçıvanlar, şehri yeşillendirmek için ebegümeci tohumları dağıtmaya başlamış.

Bu süreçten sonra Zürih, aslında turistler için bir çekim oluşturacak başka bir alan kazanmış oldu. Maggi’yi tanıyanlar, yaratılan bu refüj alanlarını görmek için de şehri ziyaret ediyor. Gerilla bahçecilik şimdi Zürih’te Maggi’ye katılan diğer insanların sayesinde de giderek büyüyor. Toplanan ürünlerle yemekler yapılıyor ve toplumla paylaşılıyor. Maggi, 2014 yılında çıkardığı yemek kitabıyla da toplanan bu ekinlerle neler yaptığını anlatıyor.

Ertuğ Uçar'a bizimle Maurice Meggi'nin hikayesini paylaştığı için teşekkür ederiz.