Scarpa’nın yıllarca birlikte çalıştığı marangoz dostu için tasarladığı mezartaşından bir detay. Taşın ahşap gibi kıvrılarak yere bastığı incelik. Anın geçiciliği. Şöyle hafiften dokunup gittiğimiz bir dünyada, inşa ettiklerimizin ancak başkalarının da sayesinde hayat bulduğunu bilmek. Giderken de hatırlanacağımızı ummak, yaz akşamüzeri meltemi gibi ferah.
