Bir Yürüyüş

HÜLYA ERTAŞ

Sabah uyanıyorum, aklıma ilk gelen dün akşam laboratuvarda başlatıp lojmana döndüğüm deney. Sonucu bir saate alacağız, acele etmenin alemi yok ama merak işte. Acele edince zaten hep bir şeyleri unutuyorum, en çok da kahvemi güzelce pişirip içine koyduğum termosumu. Acele etmemeye çalışmak daha da yorucu, öyle ki kahveyi bu kez termosa koymayı bile unutuyorum. Kapıyı açmamla Ankara ayazı yüzüme vuruyor, içimden bir kez daha acele etmemeyi geçiriyorum. Bu kez oluyor; ağaçlara, peyzaj içinde yükselip alçalan merdivenlere, zamanla yüzeylerinde izler biriktiren cephelere baka baka aheste yürüyorum. Çinicilerin benim ODTÜ içindeki bu yürüyüşümü tasarlayıp tasarlamadıklarını aklımdan geçiriyorum. Benim için düşünülmüş ama planlanmamış bir yürüyüşteyim, yavaşlıyorum.

Etiketler:

İlgili İçerikler: