Dönüşen Çizgiler

Brezilya’da orman içindeki bir sığınağın izleri üzerine yerleşerek düşünme, okuma ve dinlenme mekanına dönüşen yapı, iki çizgiyle tanımlanıyor.

2014 yazında Atelier Branco kurucu üyeleri Matteo Arnone ve Pep Pons, küçük bir kasaba olan Vinhedo’ya gittiklerinde alana dair iki ihtiyaç tespit etmişler: doğal bitki örtüsünün içinden yükselen bir okuma ve gökyüzüne açılan bir düşünme mekanı.

Kalıcı bir ikamet mekanı veya geleneksel olarak anlaşıldığı gibi bir tatil evi olmayan yapı, aslen 1980’lerde Sao Paulo ve Campinas arasında geçici bir sığınak olarak inşa edilmiş. Bugün ise metropol hayatının uzağında, bir düşünme ve dinlenme mekanı olarak kullanılıyor.

Yapı, Brezilya’nın kıyı bölgesi ile Atlantik Ormanı arasında kuzeye bakan engebeli arazinin tepesinde bulunuyor. Alanın topoğrafyası nedeniyle proje, mekansal ve işlevsel tasarımı tamamen iki sınır çizgisi arasındaki ilişkide, kesit üzerinden okunabilecek yalınlıkta kurgulanmış. İlk çizgi, eğimli yerleşime uygun bir dizi geniş yatay teras oluşturuyor, ikincisi ise yapı ile gökyüzü arasında keskin, yatay bir düzlem oluşturmak için arazinin üst noktasının üzerine hafifçe saplanan çatının çizgisini oluşturuyor.

Projenin hem imgesini hem de iç örgütlenmesinin esasını iki unsur oluşturuyor: 15 santimetre kalınlığında, sekiz kolon tarafından taşınan betonarme çatı ve merkezi, parçalı merdiven. Bir metrelik su yatağıyla çevrili çatının geri kalan yüzeyi Garapeira ahşabıyla kaplı ve burada kullanıcı, malzeme aracılığıyla ormanın derinliklerine yönlendirilmeye çalışılmış. Basamaklar ise ortak kullanım mekanlarını sürekli ilişkili kılarken yapının özellikle açıkta bırakılmış hacimlerinden saklanmış alanlarına doğru usulca yönlendiriyor.

Etiketler: