11.08.2016
Kanatlı Raylar
Sene 1934. Şekip Akalın, Bayındır Bakanlığı’ndaki görevi kapsamında Ankara için bir tren garı tasarlamaya koyulur. Yeni cumhuriyetin ulaşım ağı olan demiryollarını kutsayan bir mabedin inşası için kolları sıvar. Avrupa gezileri onu Art Deco’ya ikna etmiş olsa gerek ki makine estetiği ile zanaat karması bu stil, TCDD’nin uçan kanatlı raylardan oluşan logosuyla bir araya gelerek bu fotoğraftaki görüntüyü meydana getirmiş. Akalın’ın o zamanlarki gelecek hayallerini, ülkesinden neler beklediğini, umutlarını tasavvur etmek pek de zor değil. Tasarladığı garın açılışının üzerinden 78 yıl geçtikten sonra tanık olduğu katliamın bu hayaller içinde yer almadığını düşünmek de.
İlgili İçerikler:
-
Bir Tanıdıklık Hissi
Hurma ağacının gölgesi bir kemere düşüyor, kesiti boyunca uzanıp yan duvara taşıyor.
-
Küçük Resim
Bir şehri kıymetli kılanın ne olduğuna ya da kentlerin nasıl olması gerektiğine dair yaygın kanı tıpkı dünyadaki her şey gibi değişip duruyor.
-
Cephe
Kirli deniz kokusu, vapur sirenleri, rüzgarla dalgalanan bayrakların hışırtısı, inilip çıkılan köprü basamaklarındaki ayak sesleri…
-
Tekrar ve Ritim
Özdeş ile tekdüze arasında salınıp durur tekrar ve ritim.
-
Bir Labirentin İzinde
Dünyada bırakılmışların, insan ve kurumların, ışık ve hayallerin eşlik ettiği Louis Kahn, mimarın ötesinde bir figür.
-
Eşyanın Tabiatı
Casa Batllo’nun tavan pencerelerinden merdiven kovasına vuran bu ışığın ağaç yapraklarından süzülen ışıkla bir alakası var.
-
Louis Kahn’a Yeni/Den Bakış Sergisi Pera Müzesi'nde Ziyarete Açıldı
-
Yersiz Zamansız
Hangisi hangisiydi tam hatırlayamıyorum. Deniz mavi olduğu için mi gök maviydi, yoksa tam tersi mi?
