Kimsesizlerin Kimsesi Rönesans?
Tarihi binaların içinde günümüz insanı görmek, hızla alışılabilen bir şaşkınlık.
Tarihi çevrelerde otobüsler, elektrik direkleri, trafik ışıkları görmeye de hızla gözümüz alışıyor.
Ancak bu erken Rönesans yapısı yetimhanenin merdivenlerine "kabin boyu bagajıyla" birlikte oturan ve onu alması gereken kişiye “konum atan” birini görünce; alışkanlıklarım bir süre kayboldu.
Teknoloji ve gelişimin en yüksek döneminde, anlama ve erdeme tekrar yönelen o rönesans insanının kaderini biz de yaşayacak mıyız? Bugün.
Sistemin mecbur bıraktığı ahlaksızlıkları, iletişim imkanlarımızla kökten değiştirebilecek miyiz; yoksa yine gizli geçitlerle saklamaya mı çalışcağız?
Başardığımız her şeyin yegane göstergesi, süreçlerimizde mi izlenecek yoksa cephelerimizde mi?
Erdem, hayır işi yapmayı gerektirmeyecek kanunlarımızda mı yeşerecek; yoksa bu sefer loncaların değil de lobilerin hayırseverliğine mi kalacağız öylece?

İlgili İçerikler:
-
Hacer Bozkurt’a Ins Blaue Sanat Galerisi’nden Davet
-
Mimarlık Banyosu
D vitamini için haftada iki güneş banyosu, ilham için her gün biraz göz banyosu, yorgunluk için ayda bir köpük banyosu... Yüksek hızlı tren hatlarının kesiştiği, daha da hızlı uçakların geçtiği bu güvertede, her an kanatları altındakilere kanabilecek kadar uçarı...
-
Sokaktaki Bizans
Suriçi İstanbul'unda dolaşmanın belki de en güzel yanı, yürürken aniden karşınızda beliriveren, yapılı çevre içerisinde günlük yaşantıya göz kırpan Bizans mimarisi.
-
The Architectural Photography Awards 2022 Finalistleri Açıklandı
-
Hacer Bozkurt'un Göbeklitepe Çalışması The LOOP Design Awards 2022'de Mansiyon Ödülü Kazandı
-
Kendi Halinde
Boğaza sırtını dönmüş bir kulübe, bir sığınak... Denizin betonla buluştuğu yerden bütün heybetiyle başkaldıran, adeta her şeye rağmen ben de buradayım diyen bir ağaç...
-
Murat Germen’den Yeni Sergi: “Obscura Lucida”