Tofu ve Yılanbalıkları

Tasarım stratejisi yılan balığı tofu çorbası metaforuyla biçimlendirildi. İlk aşama olan “Tasnifle ve Aç” fazında yerel sakinlerle tekrar tekrar yapılan müzakerelerle bir ileri bir geri proje arsasının sınırı belirlendi. Tasarım, özgün kentsel dokuyu restore ediyor ve iki tapınak etrafındaki kamusal alanı yeniden canlandırmaya ve şehir dolaşımını el patikalarla genişletmeye odaklanıyor.

“Güncellenen Sistem” başlıklı ikinci fazda hava koşullarına dayanıklı çelikten bir koridor, yeni düzenlenen alana yerleştirildi. Farklı genişliklere sahip koridor, mevcut bitkilere ve korunan kalıntılara öncelik vererek tasarlandı. Daha dar bölümler, korunan binaları birbirine bağlama işlevi görürken, daha geniş bölümler yeni işletmeleri barındıran odalara dönüşüyor. Tüm bina kompleksi bu nedenle açık ve modern bir bahçeye dönüştürülürken, yine de geleneksel bir hisse sahip.

Koridor, “yılan balığı tofu çorbası"nın pişirilme sürecinde yılan balıklarının tofunun içine yerleşmesi gibi, mahalleye yerleşiyor. Eski mahalle dolgun ve gevşek tofu gibi, yeni koridorsa yılan balıkları gibi daha esnek ve ve çıkıntılı dokunaçlarıyla cadde arayüzünde yeni bağlantılar açıyor. Yeni ve eski, boşluğun doğal formuyla bir araya geliyor. Sarmaşıkların, ağaçların, çimenlerin ve yosunların büyümesi ve birbirine dolanması, koridorla açık alanların ve binaların arasındaki sınırı bulanıklaştırıyor.

Yeni inşa edilen koridorun yüksekliği, korunmuş mevcut binalardan biraz daha alçak ve tarihi kalıntılara zarar vermekten kaçınarak zemin üzerinde yüzen bir sistemle kuruldu. Yeni sistem, tapınak kültürünün ve sivil kültürün yerel bağlamını devam ettiriyor ve toplulukça çeşitli halka açık etkinliklerin düzenlenmesi için esnek bir alan sunmak amacıyla kitapçı, kafe, müze ve somut olmayan kültürel miras atölyeleri gibi programlara sahip. Eski tapınaklarsa yeniden faaliyete geçirilerek çeşitli halk etkinlikleri için kültür salonu haline getirildi.