Yol Bitmişti
Datça’ya ilk gittiğimizde çocuktum, babamın ören yeri merakıyla Knidos’a varmıştık ve yol bitmişti. Yol bitmişti, buna kendi oturduğumuz çıkmaz sokaktan alışkın olmam gerekirdi aslında ama nedense çok tuhaf gelmişti. Yol bitmişti; az ötemizde deniz ışıl ışıl parlıyordu. Yıllar sonra farklı zamanlarda iki kez daha gittim Knidos’a, o biten yolun verdiği hissi varmadan tattım, varınca bir kez daha şaşırdım. Gördüğünüz bu hiç bitmeyecek gibi görünen yol, bitiyor; bittiği yerin az ötesinde deniz ışıldıyor.
İlgili İçerikler:
-
Tarihin Zihin Haritası
Güneş kendi döngüsüyle her an farklı bir hikâye anlatıyor dokunduğu duvarda. Duvar, fiziksel bir sınır olmanın ötesine geçerek zamanın ve kültürün etkileşimlerini göz önüne seren bir zihin haritası oluyor adeta.
-
Kimsesizlerin Kimsesi Rönesans?
Tarihi binaların içinde günümüz insanı görmek, hızla alışılabilen bir şaşkınlık. Tarihi çevrelerde otobüsler, elektrik direkleri, trafik ışıkları görmeye de hızla gözümüz alışıyor.
-
Mimarlık Banyosu
D vitamini için haftada iki güneş banyosu, ilham için her gün biraz göz banyosu, yorgunluk için ayda bir köpük banyosu... Yüksek hızlı tren hatlarının kesiştiği, daha da hızlı uçakların geçtiği bu güvertede, her an kanatları altındakilere kanabilecek kadar uçarı...
-
İstanbul Modern, Yeni Müze Binasının Mimarı Renzo Piano’yu Ağırladı
-
Sokaktaki Bizans
Suriçi İstanbul'unda dolaşmanın belki de en güzel yanı, yürürken aniden karşınızda beliriveren, yapılı çevre içerisinde günlük yaşantıya göz kırpan Bizans mimarisi.
-
İstanbulSMD Mimarlık Günü’nü Scarpa ile Kutluyor
-
Kendi Halinde
Boğaza sırtını dönmüş bir kulübe, bir sığınak... Denizin betonla buluştuğu yerden bütün heybetiyle başkaldıran, adeta her şeye rağmen ben de buradayım diyen bir ağaç...