Homojen Deneyim

Estonya’nın güney doğusunda Piusa nehri tarafından oyulmuş antik buzul vadileri ve Meeksi Şelalesi yakınlarındaki eğimli arazide 14.yüzyıldan kalma kale kalıntıları, tarihi meyhane ve modern konaklama mekanının yer aldığı bir yerleşim konumlanmakta. 1353’te meydana geldiği sanılan mucizevi bir olay sonucunda kutsal ibadet noktası haline gelen kale, günümüzde ziyaretçilerine ortaçağ yaşam tarzını deneyimletmeyi amaçlıyor.

Tarihi alanın bölgenin yerel halkı tarafından kutsal olarak görülmesi ve pitoresk manzara, tasarım sürecindeki ana belirleyicilerden. Projenin hem bölgede ayırt edilebilir olması ve hem de tarihi bölgeye uyum sağlaması amaçlanmış. Kalenin solunda kalan manzarayı engellememek için yapının eğime oturtularak yaz dönemi boyunca yeşil ile örtünmesi sağlanmış. Böylece yapı, tarihi kale kalıntılarına ve Piusa nehrine uzanıyor.

Tasarımcı ekip, tarihi atmosferi tamamlamak ve günümüzün ihtiyaçlarına cevap vermeyi hedef alan mimari bakış açısını benimseyerek her iki zamana da hitap eden unsurlara yer vermiş. Yapıda ortaçağa referans veren yüksek kapılar, yüksek tavanlı odalar, gizli nişler, tuğla döşeme ve sıva kaplamalı iç duvarlar kullanılmış. Büyük pencerelerin ve eski kaleleri anımsatan duvarlardaki küçük açıklıkların manzaraya açılması sağlanmış. Cephedeki kırmızımsı kahverengi çeliğin ise, tarihi kalıntılardaki kırmızı tuğlalar ve granitle uyum sağlaması amaçlanmış. Voru halkının günlük yaşamını canlandıran iki katlı yapının içinde oyun ve içki odası, ibadet alanı, perdelerle ayrılmış küvetler bulunduran banyolar ve yatak odaları bulunuyor.

Kale kompleksinde eski ve yeni arasında kurulan homojen estetik, çalışanların ortaçağ kıyafetleri, geleneksel yemek ve içecekler ile de desteklenmiş. Duvarlarda, ortaçağ dünyasına açılma etkisi yaratmak amacıyla, tarihi gravürlerden esinlenerek yapılan siyah-beyaz duvar resimleri yer alıyor.