28.06.2016
Her Şey Yerli Yerinde
Bugün de sıradan bir gün. Çürüksu Yalısı’nın sakini az evvel oturma odasına girdi. Kim olduğu pek de önem arz etmiyor bu anlatıda, ister güzelliği dillere destan Belkıs Hanım olsun, ister şimdiki sahibi. Zira mekanın kendisi sakininden bağımsız bir öyküyü anlatıyor. Yerlere kadar inen giyotin pencere, yüzyıllardır açılıp kapanırken boğaz rüzgarını içeri alıyor. Nişteki antika vazolar, artık daha fazla eskimiyor. Güneş kendi yıllık döngüsüyle her senenin aynı günü aynı açıyla duvarlara değiyor. Her şey yerli yerinde, yüzyıllardır olduğu gibi.
İlgili İçerikler:
-
Döşemelerin Altında Uzanan Kökler
Mimar Dimitris Pikionis’in Atina’daki Philopappos Tepesi’ne çıkan yol için tasarladığı kaldırım döşemesine ve onun üzerine düşen ağaç gölgesine bakıyoruz.
-
Detay Dostluğu
Scarpa’nın yıllarca birlikte çalıştığı marangoz dostu için tasarladığı mezartaşından bir detay.
-
Bir Tanıdıklık Hissi
Hurma ağacının gölgesi bir kemere düşüyor, kesiti boyunca uzanıp yan duvara taşıyor.
-
Küçük Resim
Bir şehri kıymetli kılanın ne olduğuna ya da kentlerin nasıl olması gerektiğine dair yaygın kanı tıpkı dünyadaki her şey gibi değişip duruyor.
-
Cephe
Kirli deniz kokusu, vapur sirenleri, rüzgarla dalgalanan bayrakların hışırtısı, inilip çıkılan köprü basamaklarındaki ayak sesleri…
-
Tekrar ve Ritim
Özdeş ile tekdüze arasında salınıp durur tekrar ve ritim.
-
Bir Labirentin İzinde
Dünyada bırakılmışların, insan ve kurumların, ışık ve hayallerin eşlik ettiği Louis Kahn, mimarın ötesinde bir figür.
-
Eşyanın Tabiatı
Casa Batllo’nun tavan pencerelerinden merdiven kovasına vuran bu ışığın ağaç yapraklarından süzülen ışıkla bir alakası var.
