23.11.2017
0
Yersiz Zamansız
Hangisi hangisiydi tam hatırlayamıyorum. Deniz mavi olduğu için mi gök maviydi, yoksa tam tersi mi? Bu fotoğraftaki gibi araf anlarında, yani tan sökerken ya da güneş batarken denizle göğün kesiştiği ufuk, ton sur ton niteliğinden daha kontrastlı bir hale bürünüyor. Geçişin keskinliği, belirsizliğin heyecanı...
Ne düşünüyorsunuz?
İlgili İçerikler:
-
Mış Gibiler ile Gerçekler
Absürt ile gerçek arasında salınmak için harika bir egzersiz.
-
Kurulu Düzen
Olması gerektiği gibi olmayanların beklenmedik uyumuyla birlikte.
-
Döşemelerin Altında Uzanan Kökler
Mimar Dimitris Pikionis’in Atina’daki Philopappos Tepesi’ne çıkan yol için tasarladığı kaldırım döşemesine ve onun üzerine düşen ağaç gölgesine bakıyoruz.
-
Detay Dostluğu
Scarpa’nın yıllarca birlikte çalıştığı marangoz dostu için tasarladığı mezartaşından bir detay.
-
Bir Tanıdıklık Hissi
Hurma ağacının gölgesi bir kemere düşüyor, kesiti boyunca uzanıp yan duvara taşıyor.
-
Küçük Resim
Bir şehri kıymetli kılanın ne olduğuna ya da kentlerin nasıl olması gerektiğine dair yaygın kanı tıpkı dünyadaki her şey gibi değişip duruyor.
-
Cephe
Kirli deniz kokusu, vapur sirenleri, rüzgarla dalgalanan bayrakların hışırtısı, inilip çıkılan köprü basamaklarındaki ayak sesleri…
-
Tekrar ve Ritim
Özdeş ile tekdüze arasında salınıp durur tekrar ve ritim.
