23.11.2017
0
Yersiz Zamansız
Hangisi hangisiydi tam hatırlayamıyorum. Deniz mavi olduğu için mi gök maviydi, yoksa tam tersi mi? Bu fotoğraftaki gibi araf anlarında, yani tan sökerken ya da güneş batarken denizle göğün kesiştiği ufuk, ton sur ton niteliğinden daha kontrastlı bir hale bürünüyor. Geçişin keskinliği, belirsizliğin heyecanı...
Ne düşünüyorsunuz?
İlgili İçerikler:
-
İzlemek
Kadın telefonuna, kedi yola bakıyor. Ahşap latalar, brüt beton strüktür parlak yeşile ve gün ışığına bakıyor. Biz ise bu görüntüyü izliyoruz.
-
Netlik
İyi bakılmış bir ormandan geçerken, önce karmakarışık bir ağaç yığını görürsünüz. Sonra tam bir noktada bakarsınız ki, aslında hepsi düzgün sıralanmışlardır. Netlik.
-
Bir Yürüyüş
Sabah uyanıyorum, aklıma ilk gelen dün akşam laboratuvarda başlatıp lojmana döndüğüm deney. Sonucu bir saate alacağız, acele etmenin alemi yok ama merak işte.
-
Tuğlalar Üzerindeki İzler
Tuğlalarla kurulu çemberleri görünce siz de benim gibi bunun bir Louis Kahn binası olduğunu bir çırpıda anlamış olsanız gerek.
-
Mış Gibiler ile Gerçekler
Absürt ile gerçek arasında salınmak için harika bir egzersiz.
-
Kurulu Düzen
Olması gerektiği gibi olmayanların beklenmedik uyumuyla birlikte.
-
Döşemelerin Altında Uzanan Kökler
Mimar Dimitris Pikionis’in Atina’daki Philopappos Tepesi’ne çıkan yol için tasarladığı kaldırım döşemesine ve onun üzerine düşen ağaç gölgesine bakıyoruz.
-
Detay Dostluğu
Scarpa’nın yıllarca birlikte çalıştığı marangoz dostu için tasarladığı mezartaşından bir detay.
