25.03.2016
İnsansızlık Endişesi
Derginin bir sayısının iyi olduğunu ya da okuduğum bir kitabın fevkalade olduğunu düşündüğümde hemen ardından içimi bir endişe kaplıyor, ya kimse okumazsa diye. Aynı endişe üçboyutlu çizimlerini gördüğüm kasaba yarışmaları projelerinde de ortaya çıkıyor. Her şey pek ala ama ya kimse kullanmazsa bu yapıları? Paris’e zamanında iliştirilmiş, artık kentle fiziksel olarak bütünleşmiş La Defense’tan bu fotoğrafla karşılaşınca o endişenin somutlaşmış halini gördüm sanki. Kuşlar insanlardan daha çoktu. Endişelendim.
İlgili İçerikler:
-
Döşemelerin Altında Uzanan Kökler
Mimar Dimitris Pikionis’in Atina’daki Philopappos Tepesi’ne çıkan yol için tasarladığı kaldırım döşemesine ve onun üzerine düşen ağaç gölgesine bakıyoruz.
-
Detay Dostluğu
Scarpa’nın yıllarca birlikte çalıştığı marangoz dostu için tasarladığı mezartaşından bir detay.
-
Bir Tanıdıklık Hissi
Hurma ağacının gölgesi bir kemere düşüyor, kesiti boyunca uzanıp yan duvara taşıyor.
-
Küçük Resim
Bir şehri kıymetli kılanın ne olduğuna ya da kentlerin nasıl olması gerektiğine dair yaygın kanı tıpkı dünyadaki her şey gibi değişip duruyor.
-
Cephe
Kirli deniz kokusu, vapur sirenleri, rüzgarla dalgalanan bayrakların hışırtısı, inilip çıkılan köprü basamaklarındaki ayak sesleri…
-
Tekrar ve Ritim
Özdeş ile tekdüze arasında salınıp durur tekrar ve ritim.
-
Bir Labirentin İzinde
Dünyada bırakılmışların, insan ve kurumların, ışık ve hayallerin eşlik ettiği Louis Kahn, mimarın ötesinde bir figür.
-
Eşyanın Tabiatı
Casa Batllo’nun tavan pencerelerinden merdiven kovasına vuran bu ışığın ağaç yapraklarından süzülen ışıkla bir alakası var.
