26.02.2016
İç Öğrenim
Nedense ODTÜ’ye ilk gidişim çok geç oldu, 2013’te soğuk bir Nisan günüydü. Kampüsün yarışmayla yapıldığını ve tek bir mimarın elinden çıkma olduğunu biliyordum ama ne fotoğraflarını görmüştüm ne de üzerine iki satır okumuştum. Belki de o nedenle o kadar büyüleyici bir karşılaşma olmuştu benimkisi. Yapıların içeriklerine bağlı olarak zeminle, topoğrafyayla kurdukları binbir çeşit ilişki, alana serpilmeleri, toplaşmaları, kendi aralarında konuşmaları... Hep Çinicilerin mimarlık fakültesini ayrı bir özenle tasarladığı söylenir, Cemal’in bu fotoğrafı da oradan. Yapının kendisi birçok dersi aynı anda veriyor: detay, simetri/asimetri ilişkisi, oran/orantı, malzeme birlikteliği, ölçek, boşluk/doluluk.
İlgili İçerikler:
-
Döşemelerin Altında Uzanan Kökler
Mimar Dimitris Pikionis’in Atina’daki Philopappos Tepesi’ne çıkan yol için tasarladığı kaldırım döşemesine ve onun üzerine düşen ağaç gölgesine bakıyoruz.
-
Detay Dostluğu
Scarpa’nın yıllarca birlikte çalıştığı marangoz dostu için tasarladığı mezartaşından bir detay.
-
Hayvanlar İçin Tasarım
ODTÜ Endüstri Ürünleri Tasarımı Bölümü öğrencilerinin hayvanların ihtiyaçlarını gözeterek ürettikleri tasarımları ve süreci stüdyo yürütücüleri anlatıyor.
-
Bir Tanıdıklık Hissi
Hurma ağacının gölgesi bir kemere düşüyor, kesiti boyunca uzanıp yan duvara taşıyor.
-
Çağdaş Kurgu
-
Küçük Resim
Bir şehri kıymetli kılanın ne olduğuna ya da kentlerin nasıl olması gerektiğine dair yaygın kanı tıpkı dünyadaki her şey gibi değişip duruyor.
-
Yeni Kurgular, Yeni Formlar
-
Cephe
Kirli deniz kokusu, vapur sirenleri, rüzgarla dalgalanan bayrakların hışırtısı, inilip çıkılan köprü basamaklarındaki ayak sesleri…
