26.02.2016
0
İç Öğrenim
Nedense ODTÜ’ye ilk gidişim çok geç oldu, 2013’te soğuk bir Nisan günüydü. Kampüsün yarışmayla yapıldığını ve tek bir mimarın elinden çıkma olduğunu biliyordum ama ne fotoğraflarını görmüştüm ne de üzerine iki satır okumuştum. Belki de o nedenle o kadar büyüleyici bir karşılaşma olmuştu benimkisi. Yapıların içeriklerine bağlı olarak zeminle, topoğrafyayla kurdukları binbir çeşit ilişki, alana serpilmeleri, toplaşmaları, kendi aralarında konuşmaları... Hep Çinicilerin mimarlık fakültesini ayrı bir özenle tasarladığı söylenir, Cemal’in bu fotoğrafı da oradan. Yapının kendisi birçok dersi aynı anda veriyor: detay, simetri/asimetri ilişkisi, oran/orantı, malzeme birlikteliği, ölçek, boşluk/doluluk.
Ne düşünüyorsunuz?
İlgili İçerikler:
-
Gümüş Çöl
Betonun suya dokunduğu kesit, kentin sınırı.
-
İzlemek
Kadın telefonuna, kedi yola bakıyor. Ahşap latalar, brüt beton strüktür parlak yeşile ve gün ışığına bakıyor. Biz ise bu görüntüyü izliyoruz.
-
Netlik
İyi bakılmış bir ormandan geçerken, önce karmakarışık bir ağaç yığını görürsünüz. Sonra tam bir noktada bakarsınız ki, aslında hepsi düzgün sıralanmışlardır. Netlik.
-
Bir Yürüyüş
Sabah uyanıyorum, aklıma ilk gelen dün akşam laboratuvarda başlatıp lojmana döndüğüm deney. Sonucu bir saate alacağız, acele etmenin alemi yok ama merak işte.
-
Tuğlalar Üzerindeki İzler
Tuğlalarla kurulu çemberleri görünce siz de benim gibi bunun bir Louis Kahn binası olduğunu bir çırpıda anlamış olsanız gerek.
-
Mış Gibiler ile Gerçekler
Absürt ile gerçek arasında salınmak için harika bir egzersiz.
