27.04.2017
Taşa Sarılmak
On dokuzuncu yüzyılın sonları, tüm dünya hareket halinde. Buhar makineleri, demir çelik fabrikaları, arabalar, insanlar… Sesler değişiyor şehirde, boyutlar da, malzemeler de. Victor Horta Paris’ten geri dönüyor Brüksel’e, orada Art Nouveau’ya kapılmış, salgını yeni bir şehre taşıyor. Herkesin olduğu gibi burjuvazinin de yeni hayalleri var, yeni yaşama biçimlerine dair arzusu. Horta’nın kendisinin de. Kendi evi ve atölyesini de işte bu arzuyla, demiri taşa sararak inşa ediyor.
İlgili İçerikler:
-
Cephe
Kirli deniz kokusu, vapur sirenleri, rüzgarla dalgalanan bayrakların hışırtısı, inilip çıkılan köprü basamaklarındaki ayak sesleri…
-
Tekrar ve Ritim
Özdeş ile tekdüze arasında salınıp durur tekrar ve ritim.
-
Bir Labirentin İzinde
Dünyada bırakılmışların, insan ve kurumların, ışık ve hayallerin eşlik ettiği Louis Kahn, mimarın ötesinde bir figür.
-
Eşyanın Tabiatı
Casa Batllo’nun tavan pencerelerinden merdiven kovasına vuran bu ışığın ağaç yapraklarından süzülen ışıkla bir alakası var.
-
Louis Kahn’a Yeni/Den Bakış Sergisi Pera Müzesi'nde Ziyarete Açıldı
-
Yersiz Zamansız
Hangisi hangisiydi tam hatırlayamıyorum. Deniz mavi olduğu için mi gök maviydi, yoksa tam tersi mi?
-
Ahşap Kalıp İzleri
Sürekli doğal olanın karşısına bir canavarmışçasına koyup durduğumuz beton bir anda doğanın bir taklidi gibi çıkıveriyor karşımıza.
-
Şehren
Bir şehri şehir yapan nedir? Bu fotoğrafı ilk gördüğümden beri bunu düşünüyorum.
