Bir Kulenin Hatıraları

Değişen zaman-mekan algısı, gelecek senaryolarında işaret edilen yaşamsal imgeyi dönüştürmüş, imkanların bir aradalıklarına açık, özdeşsizlik, süreksizlik ve belirsizlikleri içerici çoklu imgeler, eşzamanlı olasılıklar olarak geleceği temsil etmeye başlamış durumda. “Bir Kulenin Hatıraları”, bu imgesel dönüşümün izlerini, bir mega yapı tipolojisi olan kule imgesi içinde araştırmayı hedefleyen, ortamlar arası bir video-kolaj yerleştirme.Her biri birer farklı gelecek imkanı olarak önerilen döngüsel giflerin, kulenin mimari kesit ilişkilerine montajlanması, bugünün geleceğinin ürettiği mekansal ve sinematik kule tipolojisini aramanın yollarından sadece biri. Bu arayışın içinde kendisini daha en baştan afektif ve etken bir aktör olarak ortaya koyan kule, kendi varoluşsal sıkıntılarını ve tekerrür eden rüyalarını dile getiriyor; doğa, insan, teknoloji ve sanal ortamla kurduğu ilişkilerden bahsediyor; yapılı çevrenin gecekondulaşma ve benzeri öne çıkan problemlerini sorguluyor ve insanların, hayvanların, bitkilerin, taşların, ve binaların önceden tayin edilmiş hiyerarşiler olmaksızın paylaştıkları heterarşik bir dünyayı işaret ediyor. Sözeyse, “Ben bir kuleyim, gökdelenim,” diye başlıyor.