XXI’de bu ay Argos Yapı tasarımı Argos Müze Salon, Yalın Mimarlık tasarımı Troya Müzesi, OAA’nın The Adventurous Global School projesi, Nishizawa Architects tasarımı Restaurant of Shade ve Design projeleri yer alıyor. Bunların yanı sıra Sevinç Hadi tefrikamızın ikinci bölümünü, Banu Çiçek Tülü’nün Zürih Tasarım Müzesi’nde düzenlenmiş Sosyal Tasarım sergisi üzerinden kaleme aldığı yazısını ve 16. Venedik Mimarlık Bienali’nde Türkiye Pavyonu’nda yer almış Vardiya projesinin küratörleriyle yaptığımız söyleşiyi de bu sayıda bulabilirsiniz.
16. Venedik Bienali Uluslararası Mimarlık Sergisi’nde mimarlık öğrencilerini vardiyalar halinde sürece dahil eden Türkiye Pavyonu’nu ve düzenlenen 13 farklı atölyede elde edilen birikimi, projenin küratörleri ile konuştuk.
Koruma bilgi ve pratik alanının, mimarlık tasarım alanından bu kadar mesafelenmesini, koruma konusunun binanın dış kabuğunun yıkılıp yıkılmamış olmasına indirgenmesiyle ve bu tür bir indirgemenin her türlü çifte standarda çanak tutma potansiyeliyle ilişkili görüyorum.
Sabah uyanıyorum, aklıma ilk gelen dün akşam laboratuvarda başlatıp lojmana döndüğüm deney. Sonucu bir saate alacağız, acele etmenin alemi yok ama merak işte.
Bu, tabiri caizse yeni başlayanlar için sosyal tasarım sergisi. Müzenin üretmeye çalıştığı tartışma ise bunun ötesinde, ileri düzeyde.
Tefrikamızın ikinci bölümünde Sevinç Hadi, kendisini mimar olmaya yönelten nedenleri, 1953-1958 yılları arasında okuduğu İstanbul Teknik Üniversitesi’nde mimarlık eğitiminin verilme biçimi ve ortamına dair deneyimleri ile günümüz eğitimi ve öğrencilerine ilişkin düşüncelerini paylaştı.
İktidarla teçhizatlandırılmış tasarım, bir ayrımcılık ve şiddet aracına dönüşür. Kutsallaşır, dünyeviliğini kaybeder. Özne iktidarını inşa etmek için kendisinin tasarlayıcı olduğuna, kurgusunun gerçekliğine inanır.
Kara saçlı, koyu kıyafetli bir adam, hanın birinci katındaki, tuhaf bir şekilde klima ile ısıtılmaya çalışılan odaya girdi. Vaviyen anahtarı çevirip floresan ışıkları yaktı. Cılız mavi ışığın içinden geçti.